Waarom Bijbellezen aan tafel bij ons geen succes was:
- Mijn kinderen aten vaak langzaam… heel langzaam… soms zaten we wel anderhalf uur aan tafel. En eerlijk is eerlijk na anderhalf uur is het niet heel gezellig meer. “Neem nog een hapje,” -zucht- “Kauwen is ook handig” – zucht – “Je eten hoeft niet in je wang te wonen…”
- Er werd vaak gemopperd over het eten. “Eten we dat!” – vies gezicht trekken – “Dat lust ik echt niet. Jakkie!” Als moeder wilde ik graag dat ze dankbaar waren voor het eten. Dit werden dus al snel ook sfeerbedervers.
- “Mama, mag ik een toetje?” “We gaan nog eerst een verhaal lezen.” – rollende ogen – “We zitten hier al zo lang, mama” – Ik verontwaardigd: “Ik ben al een uur klaar met eten hoor.” Sja, dan was de toon wel weer gezet.
- Manlief “Moet je nu echt Bijbellezen? Straks wordt de Bijbel vies. Kijk eens naar de tafel.” Oké, na anderhalf uur zitten, moesten we dus eerst ook nog alles netjes afruimen en schoonmaken. Denk jij dat mijn kinderen dan nog netjes aan tafel zaten? Alle drie?
Ik wilde zo graag het Woord van God aan ze meegeven. Maar aan tafel was het meer overleven dan gezellig. De kids waren moe, ik was moe. De concentratie was op. Het leek mij dus beter om eerst de sfeer aan tafel te verbeteren. Het relaxter te maken. Eten ze langzaam. Dan eten ze langzaam. Er hoeft geen Bijbellees-moment in je nek te hijgen. Maar hoe gaf ik hen dan mee dat Gods Woord belangrijk is. Soms deed ik dat door in stilte zelf uit mijn Bijbel te lezen, wanneer zij nog aten. Win-win-win, want zij zagen hoe belangrijk Gods Woord voor mij is én ik werd zelf gevoed uit Gods Woord én ik hoefde niet te kijken naar de langzaam kauwende mondjes. Daarnaast gebruikten wij “De Bijbel Rond” 40 losse kaartjes met 5-minuten Bijbelmomentjes. Afhankelijk van hoe de sfeer in huis is, lazen we ’s ochtends of ’s avonds bij het eten een kaartje. In een paar zinnen wordt op het kaartje een Bijbelverhaal verteld. Er staat een bijpassende liedsuggestie bij (muziek doet het bij ons altijd goed in huis) én een vraag om samen over te praten. Dit werkte perfect voor mijn kinderen. Vooral omdat er na ieder kaartje een soort beloning was. Namelijk een steentje in het buisje van de kaarthouder doen. (Wij deden er drie per kaartje, want ieder kind mocht één steentje in het buisje doen) Het verzamelen en de zichtbare opstapeling van de steentjes hielp enorm om iedere dag weer een kaartje er bij te pakken.
Inmiddels zijn mijn kinderen al wat groter en kunnen we steeds vaker wel de echte Bijbel er bij pakken. Maar ik denk dat we straks met de veertigdagentijd toch nog één keer terug grijpen naar “De Bijbel Rond.” Wel zo leuk.
Aisha Meel, oprichtster van de Wonderwolk.
Moeder van 3 prachtige kids (Livia (8), Joëlle (6) en Timeon (5)), creatieveling met een doctoraat in de Medische wetenschappen (waar ze niks meer mee doet), maar vooral vurig verlangend naar Gods liefde en nabijheid. Haar wens is om zoveel mogelijk kinderen en ouders dichterbij God te brengen.
De Bijbel Rond
Bijbellezen met je kind wordt met ‘De Bijbel rond in 40 kaartjes’ een nieuwe ervaring. De kaartjes loodsen je in 40 dagen door de Bijbel heen; van de schepping tot de nieuwe aarde. Op elk kaartje staat in enkele regels een Bijbelverhaal, een bijpassend lied en een vraag waar je samen met je kind(eren) over na kunt denken. De teksten en afbeeldingen zijn al geschikt voor jonge kinderen vanaf twee jaar; een mooi project dus dat je met het hele gezin kunt doen.