Een aantal maanden geleden kreeg ik een ander horloge. Mijn oude deed het nog prima. Eigenlijk kreeg mijn man een ander horloge. Hij was toch niet helemaal tevreden met zijn tweedehands aankoop, en kocht een ander (gebruikt) exemplaar. Ik wilde de miskoop weleens uitproberen. En sinds die dag zijn we dikke maatjes. Mijn nieuwe tweedehands horloge en ik. Het is namelijk niet zomaar een horloge.
Mijn nieuwe horloge begint te trillen als een van mijn pubers mij belt omdat hij een lekke band heeft, naar een vriend gaat of niet weet of hij een rode of grijze trui moet kopen. Mijn nieuwe horloge wekt mij in de ochtend door zachtjes mijn pols te masseren. Mijn nieuwe horloge is mijn eierwekker, saturatiemeter en hartslagmeter. Mijn nieuwe horloge heeft verschillende bandjes die ik heel makkelijk kan verwisselen zodat ik er altijd een bij mijn kleding uit kan zoeken. Mijn nieuwe horloge geeft aan hoe laat het is, dat zou ik bijna vergeten. Maar het allerbelangrijkste… mijn nieuwe horloge geeft mij complimentjes.
De hele dag ben ik aan het lopen, fietsen, rennen, vliegen. Ik weet dat bewegen goed voor mij is, dus ik doe het veelvuldig. Het gaat eigenlijk vanzelf. Maar ik vind het vooral leuk om mijn ringen vol te maken. Ik ga de uitdaging aan. Mijn nieuwe horloge moedigt mij aan. ‘Goed zo! Je hebt je sta-doel bereikt!’ zegt hij tegen mij. Die is niet zo moeilijk. De volgende ring is de trainingsring. Dat is een lastige. Misschien moet ik iets vaker aan mijn nieuwe horloge laten weten dat ik aan het fietsen, wandelen of sporten ben. En de derde ring, de beweeg-ring, die krijg ik bijna elke dag vol. Maar daar moet ik wel wat voor doen.
Mijn nieuwe horloge is royaal met complimentjes geven. Hij geeft me namelijk ook medailles. Als ik zijn uitdagingen haal, krijg ik een mooi gekleurde medaille. Een bepaald aantal kilocalorieën verbruiken in een maand, een nieuw bewegingsrecord op een dag, mijn dagelijkse bewegingsdoel 100 keer halen, zeven dagen op rij mijn bewegingsring volmaken; het zijn allemaal redenen voor mijn nieuwe horloge om mij een medaille te geven. En ik vind het leuk. Want ik heb het idee dat ik goed bezig ben. En dat dat gezien wordt.
Wat komen er op een dag veel dingen langs die ik mag of moet doen. Misschien herken je het wel. Werk, klusjes, eten koken, kinderen naar school brengen, wassen, de hond uitlaten, de baby verschonen en ga zo maar door. Soms kun je het gevoel hebben dat wat je doet, niet gezien wordt. Of dat het pas opgemerkt wordt als je het niet meer doet. Misschien vind je wat jij doet helemaal niet zo belangrijk. Maar weet je; wat je doet hoef je niet af te meten aan wat iemand anders doet. Het gaat er ook niet om of je horloge tevreden is over het aantal stappen dat jij hebt gezet. Alles wat jij doet, openbaar of in het klein; God ziet het. En God vindt het belangrijk. Hij vindt jou belangrijk.
Vandaag heb ik mijn bewegingsring niet volgemaakt. Ik haal mijn schouders op. Jammer dan. Morgen weer een dag.
Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons en een prachtige dochter. Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.
