Tag: baby

Geplaatst op door — Geef een reactie

Deinen

Weleens van trekpotjes gehoord? Met de kinderen doe ik soms een spelletje over dit soort woorden: ze hebben twee heel verschillende betekenissen. Homoniemen dus. ‘Bank’ is bijvoorbeeld een trekpotje. En ‘pad’.

Inmiddels heb ik een nieuw trekpotje ontdekt. Een woord dat zowel in de baby- als in de puberfase erg belangrijk is. En dat in huize Schouten in beide betekenissen aanwezig is, momenteel.

BOX.

We zijn op vakantie in Frankrijk en ik sta in het sanitairgebouw onder de douche. Mijn puberzoons nemen eveneens een douche in hetzelfde gebouw, dat geen gescheiden dames- en herenafdeling heeft. Ik geniet van een momentje voor mezelf en dan gebeurt het… ‘Hé, heb jij je box mee?’ De muziek gaat aan. De muziek gaat harder. En in no time hoor ik mijn zoons mee galmen. Van hun kinderstemmetjes is niet veel meer over. Hard, laag en eentonig schreeuwen ze hun favoriete nummers mee. Ik sta in tweestrijd. Laat ik hen lekker hun gang gaan? Ga ik hen vanuit mijn douchehokje tot stilte manen? Ik besluit het even op zijn beloop te laten. In ‘stilte’ lig ik dubbel. En voor ik het weet dein ik mee op de maat van de muziek.

Ik realiseer me dat het opvoeden van pubers vaak om ‘deinen’ vraagt; de ontspanning bewaren, dan eens meebewegen, dan weer wat tegengas geven.

Dan vind ik het genoeg. ‘Jongens, klaar nu.’ De zoon met de box komt tot dezelfde conclusie. Het is stil. Ik dank God voor de levenslust van deze jongens. En ik bid om wijsheid voor de momenten waarop de deining te sterk wordt voor mij.

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Het lied na het eten

Een van de gezinstradities die mijn man en ik ontwikkelden toen we net getrouwd waren, was het zingen van een lied na het avondeten. Toen de kinderen kwamen, werd dat vaak een kinderlied. We hebben een periode gehad dat de instrumentjes dagelijks uit de kast gehaald werden. ‘God kent jou’, ‘Who’s the King of the jungle’, ‘Ben je groot of ben je klein’; dagelijks schalden de favoriete liedjes van onze kinderen door de woonkamer. Ons gezin breidde zich uit en op een gegeven moment werd er een parade gelopen door de kamer. Het getrommel en gefluit was daarbij oorverdovend. We zijn toen weer teruggegaan naar het zingen en musiceren aan tafel. Naarmate de kids ouder werden, nam het enthousiasme voor het zingen bij hen af. Het bidden voor het eten deden we om beurten, en wie had gebeden mocht ook een liedje kiezen. Bepaalde titels kwamen toen erg vaak voorbij, want die liedjes waren kort en dus snel klaar. Dat werd wat eentonig…

Op een dag verzon een van onze zoons een oplossing. Hij bedacht zelf een lied, dat nog korter was dan alle korte liedjes die we tot dan toe kenden. Het gaat zo: een van de boys roept: ‘Jezus is onze Redder!’ en iedereen stemt in met het zingen van: ‘Amen, amen.’

Je kunt je voorstellen dat ik even moest slikken. Ik hou zo van zingen. Daar ging onze mooie traditie waarbij het hele christelijke repertoire de revue passeerde in een paar jaar tijd. Maar anderzijds: wat een belijdenis uit de mond van onze kinderen! En die schalt door ons huis, maar ook door onze tuin en over de camping. Ik ben dankbaar als ik me dat realiseer.

En toch… er is hoop voor ons lied-na-het-avondeten. Onze dochter van 1 is dol op zingen. Als we een lied inzetten, begint ze te lachen en te klappen. Dat stimuleert haar broers weer om hun beste beentje voor te zetten. En zo houdt onze gezinstraditie stand.

– Adriëlle

check de peuterliedjes die Adriëlle schreef op Spotify

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Complimentje

Een aantal maanden geleden kreeg ik een ander horloge. Mijn oude deed het nog prima. Eigenlijk kreeg mijn man een ander horloge. Hij was toch niet helemaal tevreden met zijn tweedehands aankoop, en kocht een ander (gebruikt) exemplaar. Ik wilde de miskoop weleens uitproberen. En sinds die dag zijn we dikke maatjes. Mijn nieuwe tweedehands horloge en ik. Het is namelijk niet zomaar een horloge.
Mijn nieuwe horloge begint te trillen als een van mijn pubers mij belt omdat hij een lekke band heeft, naar een vriend gaat of niet weet of hij een rode of grijze trui moet kopen. Mijn nieuwe horloge wekt mij in de ochtend door zachtjes mijn pols te masseren. Mijn nieuwe horloge is mijn eierwekker, saturatiemeter en hartslagmeter. Mijn nieuwe horloge heeft verschillende bandjes die ik heel makkelijk kan verwisselen zodat ik er altijd een bij mijn kleding uit kan zoeken. Mijn nieuwe horloge geeft aan hoe laat het is, dat zou ik bijna vergeten. Maar het allerbelangrijkste… mijn nieuwe horloge geeft mij complimentjes.
De hele dag ben ik aan het lopen, fietsen, rennen, vliegen. Ik weet dat bewegen goed voor mij is, dus ik doe het veelvuldig. Het gaat eigenlijk vanzelf. Maar ik vind het vooral leuk om mijn ringen vol te maken. Ik ga de uitdaging aan. Mijn nieuwe horloge moedigt mij aan. ‘Goed zo! Je hebt je sta-doel bereikt!’ zegt hij tegen mij. Die is niet zo moeilijk. De volgende ring is de trainingsring. Dat is een lastige. Misschien moet ik iets vaker aan mijn nieuwe horloge laten weten dat ik aan het fietsen, wandelen of sporten ben. En de derde ring, de beweeg-ring, die krijg ik bijna elke dag vol. Maar daar moet ik wel wat voor doen.
Mijn nieuwe horloge is royaal met complimentjes geven. Hij geeft me namelijk ook medailles. Als ik zijn uitdagingen haal, krijg ik een mooi gekleurde medaille. Een bepaald aantal kilocalorieën verbruiken in een maand, een nieuw bewegingsrecord op een dag, mijn dagelijkse bewegingsdoel 100 keer halen, zeven dagen op rij mijn bewegingsring volmaken; het zijn allemaal redenen voor mijn nieuwe horloge om mij een medaille te geven. En ik vind het leuk. Want ik heb het idee dat ik goed bezig ben. En dat dat gezien wordt.

Wat komen er op een dag veel dingen langs die ik mag of moet doen. Misschien herken je het wel. Werk, klusjes, eten koken, kinderen naar school brengen, wassen, de hond uitlaten, de baby verschonen en ga zo maar door. Soms kun je het gevoel hebben dat wat je doet, niet gezien wordt. Of dat het pas opgemerkt wordt als je het niet meer doet. Misschien vind je wat jij doet helemaal niet zo belangrijk. Maar weet je; wat je doet hoef je niet af te meten aan wat iemand anders doet. Het gaat er ook niet om of je horloge tevreden is over het aantal stappen dat jij hebt gezet. Alles wat jij doet, openbaar of in het klein; God ziet het. En God vindt het belangrijk. Hij vindt jou belangrijk.

Vandaag heb ik mijn bewegingsring niet volgemaakt. Ik haal mijn schouders op. Jammer dan. Morgen weer een dag.

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Online

We zijn niet meer online. Al twee dagen niet meer. Hoe het kan weet niemand. Je kent het wel, zomaar ineens: geen wifi, geen internet, niks. Als zoiets bij ons thuis gebeurt, duurt het hooguit twee minuten voordat iedereen beneden is. Met een hoop gemopper. Pubers en de wifi die het af laat weten… dan weet je het wel.
Mijn man is altijd de pineut als zich dit soort problemen voordoen. Hij weet er gewoon het meeste vanaf. Hij trekt aan stekkers, drukt op knopjes, start van alles opnieuw op. De schermen blijven wit.
Een van de kinderen verzucht iets over saaie avonden. Hij voelt zich onbereikbaar. Ook huiswerk maken is ingewikkeld. Een ander zegt dat hij nu graag naar school gaat, want daar heeft hij tenminste wifi. Ik kan niet werken. Mijn man heeft een hotspot voor zijn werk, maar ook die hapert en kraakt. Ik zie de keerzijde van de situatie: een van onze puberzoons ontpopt zich als een ware organizer. Op avond 1 zoekt hij zijn hele kledingkast uit en op avond 2 is de rest van zijn kamer aan de beurt.
De provider stelt ons gerust; er is hulp in aantocht! Tussen 14 en 17 uur zal hij op de stoep staan. De hele middag houden we de deur nauwlettend in de gaten. De bel doet het soms niet, dus bij ieder klopje springen we op. Als ik even weg moet, instrueer ik een van mijn zoons dat hij echt open moet doen op het moment dat er iemand voor de deur staat.
De tijd verstrijkt. Nog niemand gezien. Om 16.55 uur belt mijn man de klantenservice op. ‘We kunnen de monteur niet meer bereiken. Maar waarschijnlijk komt hij nog wel,’ is het antwoord.
Mijn gezinsleden zijn er niet gerust op. Hun stemming daalt. En dan is het vijf over negen ‘s avonds. De bel gaat. ‘Misschien de monteur,’ zegt mijn man. ‘Geef hem een knuffel,’ roep ik voor de grap. En jawel… daar staat hij. Hij drukt op zijn tablet. In minder dan 10 seconden is hij klaar. ‘Nee hoor, laat die spullen maar staan, hij doet het alweer.’ Iedereen die nog wakker is, heeft zich verzameld in de gang. Een gejuich gaat op. We zijn weer online.

Ik denk aan God. Altijd is Hij online. Er komt nooit een kink in de kabel. God is altijd op de lijn. Er is geen monteur nodig om verbinding met Hem te maken. Hoe is het met mij? Ben ik altijd online? Het feit dat wij twee dagen offline waren wat deze aardse wereld betreft, zet me stil bij het feit dat Gods lijn altijd open is. Hij is altijd betrokken op mijn leven. Ik dank God ervoor.

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Waterpokken

In sommige landen worden kinderen ertegen ingeënt, maar wij nuchtere Hollanders vinden dat niet nodig. Iedere ouder heeft (of krijgt) er ervaring mee en van iedereen hoor je een ander verhaal. Van ‘drie vlekjes en nergens last van’ tot ‘van top tot teen eronder en je geen raad weten van de jeuk.’
Ook wij moeten eraan geloven… onze dochter heeft waterpokken. Inmiddels heb ik wat ervaring opgedaan, dus zodra we ze ontdekken ren ik naar de drogist voor een verlichtende mousse en in mijn boodschappenkar belandt een pak havermout. De eerste dagen heeft ze nergens last van. De explosieve vermenigvuldiging die ik verwacht, blijft uit. Dan komt het moment waar ik voor heb gevreesd. Mijn dochter wordt aan het begin van de nacht wakker en gaat na haar voeding niet meer verder slapen. Ze kronkelt en huilt en ik weet: tijd om te smeren. Met mijn slaperige hoofd zoek ik de mousse, en smeer haar lijfje in. Slapen zit er nog steeds niet in voor haar. Dus ik leg haar naast me in bed. Ze blijft jammeren. Wat nu? Van muziek wordt ze altijd blij. Ik pak mijn telefoon, swipe naar Spotify en druk op ‘Goeiemorgen’. Hoe leuk ze het liedje ook vindt, dit is niet het moment. Dan vind ik Baby Worship. Ik moet even aan de uitvoering wennen, maar het werkt. Mijn dochter kalmeert. En ik ook. Ik hoor mezelf zachtjes zingen: Here I am to worship, here I am to say that You’re my God. God is erbij, ook op dit moment.

De dagen erna blijven we haar insmeren met waterpokkenmousse en ik vul washandjes met havermout voor in haar badje. Het geheel verloopt redelijk mild en ik ben blij dat we weer een vinkje kunnen zetten. Waterpokken: in de pocket!

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Door de mond van zuigelingen

Kan een baby Gods liefde ervaren? Ik geloof dat het kan.
Een pasgeboren mensje heeft er veel behoefte aan om gekoesterd te worden, geknuffeld, aangeraakt, aangekeken, verzorgd, gevoed. Hij (of zij) hoort graag lieve woorden. Met God als jouw Bron, kun jij dat kleine mensje vertellen hoe geliefd hij is. Door jou, maar ook door God. Je mag voor hem zorgen in de wetenschap dat hij Gods geliefde kind is. Dat jij met jouw zorg, Gods liefde aan je kindje doorgeeft. Je kunt God hardop danken voor en met je kindje. Je kunt hem vertellen hoe mooi God hem heeft gemaakt. Begrijpt je baby al jouw woorden? Nee, maar hij ervaart wel de liefdevolle sfeer waarin jij voor hem zorgt en waarin jij hem vertelt over zijn hemelse Vader. Zo ervaart je baby Gods liefde.

Ik denk dat muziek een heel mooi middel is om je jonge kind Gods liefde te laten beleven.

Graag deel ik een ervaring met je.

Ik speel piano en mijn dochter van 8 maanden zit op schoot. Haar handjes ontdekken de toetsen. Ik speel een gebed en een danklied. En dan… begint ze te zingen. Nog voordat ik dat zelf doe. ‘Ahhhh, aaaahhhh’. Ze beweegt op de muziek en zingt haar lied. Ik speel door en ben geroerd. Ze ervaart de muziek, de liederen voor God, en reageert daarop. Op haar eigen manier, op haar eigen niveau, in haar eigen belevingswereld. Ze maakt muziek voor God.

Een Bijbeltekst schiet mij te binnen:
‘Uw luister aan de hemel wordt bejubeld
door de mond van kinderen en zuigelingen.’
Psalm 8:2,3

Amen!

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil je meer leren over hoe je met je kind samen God ontdekken? Lees dan hét christelijk opvoedboek voor jonge ouders: “samen op ontdekkingsreis”.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Schoolplein

Het is 14 uur en ik sta in de buurt van het schoolhek, een eindje bij het plein vandaan. De zon schijnt, ik maak een praatje met een collega-moeder en zie hordes kinderen aan me voorbijtrekken. Een van mijn zoons fietst langs. Klasgenootjes van mijn andere zoon fietsen langs. Maar mijn zevenjarige zelf laat op zich wachten.

Na een kwartier besluit ik maar eens te gaan kijken op het plein. De kleuters en hun ouders zijn inmiddels vertrokken. Op het voetbalveldje is een groepje jongens uit verschillende klassen aan het voetballen. En ja hoor, daar spot ik hem: mijn zoon. Hij gaat helemaal op in het spel, zijn hoofd is bezweet en hij lijkt zich totaal niet bewust van de tijd.

Ik overweeg hem nog even door te laten spelen. Maar ik moet naar huis, mijn thuiswerkende man houdt onze dochter in de gaten en ik wil terug zijn als ze wakker wordt. Ik roep mijn zoon, hij kijkt naar mij en zucht diep. Dan pakt hij zijn spullen en sjokt het veldje af.

Ik bedenk dat het toch zo heerlijk is als je dat kunt: helemaal opgaan in je spel, je niet bewust zijn van tijd en helemaal leven in het hier en nu. Kinderen kunnen dat zo goed. Wat is het toch jammer dat we dat als volwassene lijken te zijn verleerd.

Toen ik zelf kind was, hoorde ik eens iemand zeggen: God schiep de tijd en niet de haast. Die steek ik in mijn zak!

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil jij graag meer leren over de geloofsontwikkeling van baby’s en nog meer tips hierover lezen? Lees dan het boek Samen op ontdekkingsreis – Met je kind God steeds beter leren kennen. Een fantastisch boek voor ouders vol praktische tips en bemoedigende woorden.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Kathedraal

Herken je dat? Dat je de hele dag druk bent en dat je je afvraagt: wát heb ik EIGENLIJK gedaan vandaag??

Ach, natuurlijk herken je dat. Alle jonge ouders herkennen dat. Vandaag is ook weer zo’n dag. Ik rol m’n bed uit na een behoorlijk gebroken nacht. Daarna ben ik de hele dag druk met boodschapjes, voeden, troosten, kapperbezoekjes, gesprekjes, verschonen, limonade inschenken voor een elftal kinderen, tafeldekken, kinderen aansporen, kinderen uitzwaaien, afspraken maken, spullen opzoeken, assisteren bij de kookbeurt van puberzoon, chaos trotseren. Aan het begin van de avond ruim ik de ontplofte keuken op, leg de drie jongsten in bed en dan… is het stil.

Ik mijmer en denk na over de dag. Niet alles wat ik doe lijkt zo belangrijk. Wat is de betekenis van mijn werk?

Ik denk terug aan een preek die ik pas hoorde. Nehemia is bezig met de herbouw van de muren rond Jeruzalem. Het hele volk helpt mee. Dit is nog maar het begin; ook de rest van de stad moet worden herbouwd.

Zijn wij eigenlijk ook niet iedere dag bezig met bouwen? We bouwen aan het leven van onze kinderen. Superbelangrijk werk! Ervaar jij dit ook zo?

Weet je, ik denk dat elke vader of moeder die zijn kind verzorgt, opvoedt, koestert, liefde geeft, een kathedraal bouwt. Onze kinderen zijn Gods prachtige schepsels. Hij kent hen door en door en heeft een plan met hen. Misschien heb je soms het gevoel dat je dingen moet doen waar je totaal niet geschikt voor bent. Misschien vind je soms dat je er niks van bakt als ouder. Misschien denk je dat je maar een klein muurtje bouwt. Maar weet dit: God geeft jou met het vader- of moederschap ook de wijsheid die je nodig hebt, als je Hem daarom vraagt.

We gaan nog even terug naar Nehemia. Ook Uzziël, een goudsmid en de zalfbereider Chananja zijn van de partij. Niet echt mensen van wie je verwacht dat ze gekwalificeerd zijn als metselaar. Maar God vindt beschikbaarheid belangrijker dan kwalificatie. De bouwers beginnen met het inwijden van de poorten en de verschillende stukken muur. Ook bij tegenstand geven ze niet op; ze leggen hun problemen voor aan God. God geeft hun wat ze nodig hebben om het werk te voltooien. Want het is niet hun werk; het is Gods werk.

Wat een bemoediging om zo te kijken naar alles wat ik doe. God wil Zijn werk doen door mij. Ook op momenten dat ik het niet meer weet, mag ik erop vertrouwen dat God mij kracht en wijsheid geeft. Dat doet Hij bijvoorbeeld door andere mensen op mijn pad te brengen die meehelpen met het grootbrengen van ons kroost. Dit alles te beseffen, geeft rust.

Ook jij mag beginnen bij God. Leg je kind in Zijn handen en vraag Hem om wijsheid om Zijn schepsel te verzorgen, te koesteren, op te voeden en lief te hebben. Hij zal je geven wat je nodig hebt. Het is Zijn werk.

De stilte is van korte duur. De achterdeur gaat open en twee enthousiaste pubers maken mij deelgenoot van hun ervaringen met een spannend smokkelspel. Ik kijk naar mijn kathedralen-in-aanbouw en geniet.

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil jij graag meer leren over de geloofsontwikkeling van baby’s en nog meer tips hierover lezen? Lees dan het boek Samen op ontdekkingsreis – Met je kind God steeds beter leren kennen. Een fantastisch boek voor ouders vol praktische tips en bemoedigende woorden.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Schaapje

Onze dochter Hadassa kreeg pas een bijzonder cadeau: een zilveren rammelaar.

Dit is een rammelaar met een verhaal. Hadassa’s oma geeft hem aan haar kleindochter, nadat ze hem 70 jaar geleden zelf van haar eigen oma kreeg. Een familiestuk. Ik heb niet zoveel gevoel voor antiek, moet ik eerlijk bekennen. Maar dit stukje kinderspeelgoed doet me wel wat. En niet alleen omdat het al zo lang in de familie is…

De rammelaar heeft de vorm van een schaapje. Bij het zien van dit zilveren beestje realiseer ik me dat het niet alleen een rammelaar is die van generatie op generatie doorgegeven is. Ook Gods liefde werd van generatie op generatie gedeeld. Veel kinderen in deze familie mochten schaapjes worden van de Herder. Ik denk aan psalm 23. De Heer is mijn Herder. Ik voel me dankbaar. Dankbaar voor het feit dat ik als kind deze Herder mocht leren kennen en dat dat voor mijn man ook gold. Dankbaar dat wij Gods liefde mogen delen met onze kinderen. Het is mijn gebed en diep verlangen dat ook onze kinderen zich aan de Herder zullen blijven toevertrouwen.

Misschien herken je dit verhaal. Is het geloof in God in jouw familie ook van generatie op generatie gedeeld. Misschien is het bij jou helemaal anders en heb jij God pas leren kennen. Hoe het ook zij; jij mag Gods liefde delen met het schaapje dat aan jouw zorg is toevertrouwd. Je mag samen met jouw kind steeds meer van God ontdekken!

Ik kijk nog eens naar de rammelaar. Ik besluit hem goed te bewaren. En stiekem ben ik blij dat rammelaars tegenwoordig van hout, stof of kunststof gemaakt worden. 🙂

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil jij graag meer leren over de geloofsontwikkeling van baby’s en nog meer tips hierover lezen? Lees dan het boek Samen op ontdekkingsreis – Met je kind God steeds beter leren kennen. Een fantastisch boek voor ouders vol praktische tips en bemoedigende woorden.

Geplaatst op door — 2 reacties

Water

Ons vakantiehuisje staat aan een ven. Er staan veel bomen omheen, de jongens kunnen vissen en we vermaken ons ook een ochtend op het water.

Vandaag zit ik buiten te genieten van de rust en de natuur, met Hadassa in mijn armen. Ze is nu drie maanden oud. Ik kijk naar het water en naar mijn kleine meisje en denk aan Jochebed. Jochebed maakte een waterdicht mandje voor haar zoontje van drie maanden. Ze zette het mandje met haar kindje erin tussen het riet langs de oever van de rivier de Nijl, om hem te redden van de farao die al de pasgeboren jongetjes in zijn rijk wilde doden. Wat zal er door haar heen zijn gegaan? Had ze verwacht dat haar kleine jongetje gevonden zou worden? Was ze bang dat het mandje mee zou worden gevoerd door de stroming van de rivier? Had ze gedacht dat ze haar kindje ooit nog terug zou zien?

Mijn baby in een mandje in het water leggen… ik moet er niet aan denken! Wat een moed had Jochebed.

Jochebed, haar naam betekent Gods glorie. Wat een voorbeeld is zij in de manier waarop ze haar vertrouwen op God stelt. Als ze niet had geloofd dat haar plan zin zou hebben, zou ze het niet hebben uitgevoerd. Op het moment dat er eigenlijk geen uitweg meer mogelijk lijkt en ze weet dat ze haar zoontje zal verliezen, bedenkt zij een plan en vertrouwt op God.

De dochter van de farao vindt het mandje met daarin het zoontje van Jochebed. Jochebed heeft haar plan goed doordacht. Haar dochter Mirjam staat in de buurt en houdt haar broertje in de gaten. Snel gaat Mirjam naar de prinses en biedt aan om een voedster te zoeken voor het kindje. Zo brengt God het jongetje terug bij zijn moeder, bij Jochebed. De prinses noemt hem Mozes.

Een paar jaar later moet Jochebed haar kind opnieuw loslaten. Als hij groot genoeg is, brengt ze Mozes naar de dochter van de farao en zij neemt hem aan als haar eigen zoon. God heeft een speciaal plan met Mozes; hij wordt de leider van het volk Israël als God hen naar het beloofde land brengt.

Jochebed moet haar kind loslaten, God houdt hem vast. Ik kijk naar Hadassa en naar haar vissende grote broers. Ik hoef mijn baby niet in een mandje in het ven te leggen. Ik hoef mijn kinderen niet naar een paleis te brengen om hen af te staan aan een prinses. Maar toch moet ik hen loslaten, naarmate ze ouder worden steeds meer. Ze zullen hun eigen weg gaan, maken hun eigen keuzes, krijgen hun eigen leven. Dat is goed. Maar wat vind ik loslaten soms moeilijk. Gelukkig weet ik dat God mijn kinderen nooit loslaat. Heer, wilt U mij helpen om altijd op U te vertrouwen. Ik leg mijn kinderen in Uw handen, daar zijn ze veilig.

Adriëlle Schouten, oprichtster van Zing in de Kring.
Moeder van vier levenslustige zoons (Joël (14), Micha (12), Jefta (10) en Gideon (7)) en een prachtige dochter (Hadassa (0)).
Achtergrond als juf en orthopedagoog. Schrijft Bijbelse liedjes voor jonge kinderen en verlangt ernaar om kinderen door muziek en spel Gods liefde te laten ervaren.

Samen op ontdekkingsreis

Wil jij graag meer leren over de geloofsopvoeding van jonge kinderen en nog meer tips hierover lezen? Lees dan het boek Samen op ontdekkingsreis – Met je kind God steeds beter leren kennen. Een fantastisch boek voor ouders vol praktische tips en bemoedigende woorden.